گفت‌و‌گوي آيت الله خوانساري با عزراييل
سلامش کردم، جواب داد و فرمود: آيا آماده هستي شما را قبض روح کنم و ببرم؟ گفتم: آماده‌ام. بعد
فرمودند: قدمها را شمردم و ديدم ده قدم شد.
در محضر آيت الله علوي گرگاني
اي ابوذر در دنيا چنان باش که گويي غريبي هستي يا يک رهگذر، و خود را از اهل گور به حساب آور.
چگونه در دنيا احساس غربت کنيم ؟!
به راستي چطور ممکن است با اينکه انسان در دنيا دوست و رفيق دارد، فاميل و
آشنا دارد، هم درس و هم بحث دارد و همنشين و اولاد دارد، اما احساس غربت
کند، ظرافت‌هايي در کلام معصومين است، يعني آنقدر اهل آخرت و اهل الله شويد که بودن شما با افراد عادي موجب
ناراحتي تان شود و هميشه بخواهيد که روحتان با بزرگان و اولياءالله و ارواح طيبه باشد.
آنجا که اميرالمومنين(ع) فرمود: «فزت و رب الکعبه» معنايش اين نيست که من از غم و غصه هاي دنيا راحت شدم.
علي عليه السلام را با دنيا چکار؟ خود او مي فرمود: ما را چه به فدک. اگر حضرت مال دنيا مي خواست، اين همه
سرمايه در دستش بود. براي چه انفاق مي کرد؟
يک جهت " فزت و رب الکعبه " همين است که مولا اميرالمومنين مال اين عالم نبود. خداوند اين بزرگوار را مثل پيامبر
صلي الله عليه و آله آورده بود گويي، در اين دنيا غريب بود و من معتقدم آن مصيبتي که علي عليه السلام را زجر مي
داد مساله آخرتي و ديني مردم بود .علي عليه السلام در دنيا غريب بود و پيامبر صلي الله عليه و آله چند بار
فرمودند: «طوبي للغربا» خوشا به حال غريبان، و ما بايد سعي کنيم جزء غربا باشيم. دنيا را خانه آرامش خودتان
انتخاب نکنيد. بدانيد که «الدنيا دار بالبلاء محفوفه» فکر نکنيد در دنيا در آسايش هستيد؛ بايد به خود رنج و زحمت
دهيد و خود و ديگران را ارشاد و اصلاح کنيد
ادامه مطلب
تبادل
لینک هوشمند